Protestantyzm we Francji

Protestantyzm we Francji w epoce wojen religijnych 1562-1598 (granice z 1685 roku)

     kontrola hugenockiej arystokracji

     tereny sporne

     kontrola katolickiej arystokracji

     luteranie w Alzacji (wtedy w Świętym Cesarstwie Rzymskim)

Reformowany Kościół Św. Jana w Paryżu.
Luterański Kościół Trójcy w Paryżu.
Kościółek Reformowany.

Protestantyzm we Francji – bierze swoje początki w czasach reformacji, a obecnie jest co do wielkości trzecim ruchem religijnym we Francji, po katolicyzmie i islamie, przed prawosławiem i judaizmem.

Pomimo niemożności rozprzestrzeniania się nowej doktryny z użyciem języka ludowego jak w przypadku Niemiec, kalwinizm znalazł zwolenników głównie w arystokratycznej i kupieckiej warstwie społeczeństwa, co miało znaczący wpływ na historię tego państwa od francuskich wojen religijnych, poprzez rozwój absolutyzmu, aż po ogromną falę emigracji po zakazaniu tego wyznania we Francji na koniec 1685 roku.

Protestanci stanowią około 3% ludności Francji, to jest ok. 2 miliona wyznawców[1]. Można wyodrębnić trzy grupy francuskich protestantów: kościoły luterańskie, reformowane i ewangelikalne (m.in. zielonoświątkowcy, baptyści i mennonici)[2].

W 2013 roku w wyniku unii dwóch Kościołów powstał Zjednoczony Kościół Protestancki Francji.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne